حسین صافی
چکیده:
علامه ملاعبدالله یزدی به عنوان یکی از شخصیت‌های برجسته در عرصه بلاغت و ادبیات اسلامی، نقش بسزایی در تقویت و توسعه علوم بلاغی در حوزه‌های علمیه ایفا کرده است. این مقاله به بررسی آثار، نظریات و تأثیرات وی در این حوزه می‌پردازد. ملا عبدالله یزدی با تألیف متون معتبر بلاغی نظیر مختصر المعانی و المطول، به تدوین و ساماندهی مباحث بلاغی پرداخته و با حاشیه‌نویسی بر متون کلاسیک، به تبیین و تحلیل عمیق‌تری از مفاهیم بلاغی کمک کرده است.
نقد و بررسی نظریات سایر بلاغت‌شناسان و پیشینیان توسط ایشان، منجر به بروز رویکردهای نوین در آموزش بلاغت گردیده و به اصلاح و ارتقاء متون بلاغی کمک کرده است. او با تأکید بر جنبه‌های کاربردی نظریات بلاغی در نوشتار و گفتار، نسلی از طلاب و پژوهشگران حوزه علمیه را تربیت کرده که توانمند در استفاده از این علوم در متون ادبی و علمی شدند.
علاوه بر این، تأثیر او بر ادبیات فارسی و عربی و پیوند میان بلاغت و فرهنگ عمومی جامعه، بر نقش وی به عنوان یک عالم مؤثر و تحول‌آفرین در حوزه بلاغت صحه می‌گذارد. در نهایت، این مقاله نشان می‌دهد که تلاش‌های ملا عبدالله یزدی در زمینه علوم بلاغی نه تنها به توسعه این علم در حوزه‌های علمیه منجر شده، بلکه به غنای ادبیات و فرهنگ اسلامی نیز کمک شایانی کرده است.
کلیدواژه‌ها: ملا عبدالله یزدی، علوم بلاغی، حوزه‌های علمیه، ادبیات اسلامی، نقد نظریات بلاغی.
