یاداشتی از دبیر علمی کنگره علامه ملا عبدالله بهابادی یزدی

احیای تراث اندیشمندان جهان تشیع به معنای انتقال روش شناسی ها ،نوآورها و سبک های پژوهشی ایشان می باشد

در طول  تاریخ یکی از اهداف مهم اندیشمندان شیعی ایرانی،

 بیان معارف حقیقی شیعه به زبانی که مخاطب آن را درک می‌کرد بوده است وتلاش می کردند با ادبیات تمدنی با نخبگان سخن بگویند

یکی از راهکارها- نگارش  و تدریس به زبان عربی با بیانی منطقی و استلالی بوده است

بزرگان جهان تشیع که شاگردان مکتب امام صادق می باشند  همواره تلاش کردند که علوم  اسلامی را  با قرائت مکتب اهل بیت توسعه وتبیین نمایند

بررسی و احیای آثار اندیشمندان شیعی و سبک های پژوهشی  و آموزشی آنها کمک می کند که یک مدرس دینی در تعامل و ارتباط با ایصال و رساندن مفاهیم  و آموزه های دینی به مخاطب چه روش‌ها و شیوه‌هایی را باید رعایت کند.

اگر چه حوزه و دانشگاه دو بال علمی کشورهستند

اما آموزش مهارت‌های پژوهشی و شیوه‌های تحقیقات حوزوی بسیار متفاوت با نظام دانشگاهی است

وحدت حوزه و دانشگاه به معنای یکی شدن این دو نهاد علمی نیست هرکدام از این دو سازمان علمی اهداف و روش ها ی منحصر به فرد خود را دارند و خروجی های علمی و آموزشی آنها با هم متفاوت است .

امروزه شاهدیم که برخی ازمراکز علمی حوزوی مانند یک دانشکده  وپژوهشگاه دانشگاهی عمل می کنند از فرایند جذب گرفته تا شیوه پژوهشی ، نظارت های علمی  و حرکت در چهار چوب ساختار های اداری و شیونامه های خاص

این در حالی است که در طول تاریخ هزار ساله حوزه های علمیه ، هویت علمی حوزه کاملا مستقل بوده و سنت حوزوی این بود  که محقق و پژوهشگر حوزه با جامعه و بدن اجتماعی ارتباط مستمر داشته و با مواجهه مستقیم با مخاطب نظام مسایل جامعه رو بدست می آورند و تلاش نماید با نگاهی واقع گریانه به نیاز های انسان عصر خویش پاسخ دهد.

 این روش موجب شده بود که مراکز علمی حوزوی یک قدم جلوتر ازمطالبات جامعه حرکت کنند

حکومت اسلامی ایران  پس از انقلاب، حمایت های بی سابقه ای را از مراکز دانشگاهی و حوزوی بعمل آورد  وعلی رغم تولیدات زیاد وشایسته تقدیر این دو نهاد  بدلیل عدم مساله محوری و کاربردی  بودن این آثار با واقعیت های میدانی، این دو نهاد نتوانسته اند همگام با حوزه نیاز ها و تحولات دانشی حرکت کنند

واقیعت این است که علوم  انسانی اسلامی- بازخوانی و باز تولید نمی شود  مگر این که روش های پژوهشی خود را اصلاح نمایند

یکی از راهکارهای به روز شدن و کارآمدن شدن کسب تجارب و سبک مواجهه اندیشمندان گذشته با مسایل جامعه می باشد

حافظه تاریخ  می گوید : پژوهش همزاد تحصیل و تدریس در حوزه‌های علمیه بوده و فقها، مفسران، متکلمان و فیلسوفان بزرگ در طول تاریخ اسلام به پژوهش اهمیت دادند و تراث گرانبهای جهان تشیع  یادگار این فرزانگان است

 رهبر انقلاب می‌فرمایند: «باید در حوزه علمیه قم و دیگر حوزه‌ها، به تحقیق و پژوهش در علوم گوناگون اسلامی به ویژه فقه، اصول و رجال میدان داده شود و طلاب و فضلا به مسائل جدید و مورد ابتلای جامعه بپردازند و سنت اجازه اجتهاد توسط بزرگان حوزه به طلاب مجددا احیا شود».