پژوهشگران دبیرخانه کنگره بینالمللی ملاعبدالله بهابادی یزدی در راستای جستجو و احیای آثار ایشان به خلاصه تفسیر سوره فاتحه و توحید ایشان که مشهور است به نام " دره المعانی فی تفسیر السوره و الفاتحه" دست پیدا کردند. این تفسیر در کتاب "رسائل فی تفسیر سوره الفاتحه، جلد اول که توسط مرکز احیای آثار اسلامی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تحقیق و به چاپ رسیده است، لیکن محقق این تفسیر، این تفسیر را منسوب به عبدالله شاه آبادی دانسته است. بعد از بررسی کمیته علمی، پژوهشگران دبیرخانه به این نتیجه رسیدند که این تفسیر [دره المعانی] رساله ای است در علم تفسیر که خلاصه التجاره الرابحه ملاعبدالله یزدی میباشد. این اثر تنها اثر تفسیری مرحوم یزدی به حساب می آید که چاپ شده است و می توان از آن اطلاعات بسیاری دریافت نمود و مشرب های مختلف تفسیری صرفی نحوی لغوی بلاغی عرفانی فلسفی فقهی و.. مرحوم یزدی را تا اندازه ای کشف نمود. نام کامل اثر دره المعانی فی تفسیر سوره الاخلاص و السبع المثانی است.
دلائل محققان :
اولا: در قرن دهم هجری غیر از مرحوم ملاعبدالله بهابادی (که در برخی منابع به غلط از ایشان به نام شهابادی نام بردهاند) طبق کتاب طبقات الاعلام شیخ آقا بزرگ، شخص دیگری به این نام وجود ندارد؛
ثانیا: براساس کتاب الذریعه آقا بزرگ تهرانی غیر از علامه ملاعبدالله بهابادی فرد دیگری تالیفی به نام "التجاره الرابحه فی تفسیر السوره و الفاتحه" ندارد، لذا تفسیر چاپ شده فعلی خلاصه همان التجاره الرابحه است؛
ثالثا: این اثر نمیتواند از ملاعبدالله شوشتری باشد؛ زیرا محتوای متن و سیاق آن ناظر به تاویلپذیری است، این روش با مبنای اخباریها که مرحوم شوشتری یکی از آنها میباشد سازگاری ندارد، چرا که ایشان ظواهر قرآن را حجت ندانسته و علم آن را به اهل بیت عصمت و طهارت علیهمالسلام واگذار میکنند؛
رابعاً: محقق این کتاب زمان تالیف این اثر را 992 ه.ق ذکر کرده که علیالظاهر با سال وفات ملاعبدالله که متوفی 981 ه.ق میباشد، سازگاری ندارد. لیکن باید گفت که این به سبب اشتباه گرفتن لفظ تسعین (90) با سبعین (70) میباشد. در حقیقت سال تالیف این اثر اثنین و سبعین و تسعماء (972) یعنی نه سال قبل از وفات ملاعبداله یزدی بوده است.