- با تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار داده اید. از دیدگاه حضرتعالی دانش منطق چه جایگاهی در حوزههای علمیه دارد؟
بسم الله الرحمن الرحیم؛ دانش «منطق» از سه جهت ذیل در حوزه های علمیه مورد اهتمام طلاب و فضلاء بوده است:
- علم«منطق» همچون دانش ادبیات عرب نسبت به بسیاری از علوم اسلامی جنبه مقدمی دارد؛
- بسیاری از قواعد منطق توسط فلاسفه اسلامی توسعه و تعمیق پیدا کرده است؛
- رسالت منطق باز داشتن ذهن از خطای در اندیشه است.
این سه جهت جایگاه خطیر این دانش در علوم اسلامی انسانی را نمایان میکند.
- حاشیه ملاعبدالله یزدی از جمله کتب منطقی است که در حوزههای علمیه مورد اهتمام است، از دیدگاه جنابعالی توجه به متونی همچون حاشیه تا به چه میزانی در پیشبرد علمی طلاب موثر میباشد.
در حوزه های علمیه برخی از کتب به دلیل ویژگیهای خاصی که دارند به عنوان کتب درسی طلاب در نظر گرفته شده است. کتابهای متداول درسی در حوزه های علمیه شیعه در طی زمانهای مختلف با یکدیگر متفاوت بوده و در هر دوره و زمانی کتابهای خاصی تدریس می شده است. حاشیه ملاعبدالله از جمله کتبی است که در حوزه دانش منطق صدها سال جز متون درسی طلاب بوده و است. کتاب حاشیه بر تهذیب المنطق منبعی ارزشمند در دانش منطق محسوب میگردد که دارای ریزهکاریهای دقیقی است و طلاب برای به دست آوردن توان علمی خوب گریزی از این مباحث ندارد. در جایگاه رفیع این کتاب همین بس که اساتید و طلابی که با کتاب تهذیب المنطق سر و کار دارند خود را بینیاز از مراجعه به کتاب نمیبینند.
- از دیدگاه حضرتعالی وظیفه ما نسبت به بزرگانی همچون ملاعبدالله بهابادی چیست؟
سرمایههای بسیار بزرگ علمی و معنوی افتخارات هر ملتی محسوب میشوند به گونه ای که هویت هر ملتی با بزرگان و سرمایههای علمی و معنوی هر ملت سنجیده میشود. ملاعبدالله بهابادی یزدی یکی از سرشناسترین چهرههای تشیع در قرن دهم ه.ق است که با نگارش کتب متعدد فقهی، کلامی، تفسیری، منطقی، ادبی و حق بزرگی بر گردن ما دارد و ما باید خود این بزرگوار و آثارش را برای جامعه و طلاب معرفی و در معرض دیگران قرار دهیم. امیدوارم مرحوم بهابادی و تمامی بزرگان عرصه فقه و فقاهت با انبیا و اولیای الهی محشور گردد؛ زیرا گرهگشای نیازهای علمی بسیاری از مخاطبان و پژوهندگان این دانش است. به باور بنده برای اینکه این شخصیتها از گوشه کتابخانهها خارج شده و به عنوان الگوهای نسل جدید قرار گیرند مسئولان وظیفه دارند با برگزاری نکوداشتها، این فرهیختگان را به جامعه امروزی معرفی و ویژگیهای اخلاقی و منشهای رفتاری و زندگی عارفانه و زاهدانه آنها را به نسل امروز معرفی کنند تا جوانان ما که به دنبال الگوهایی در رفتارهای شخصی و زندگی اجتماعی خودشان هستند بتوانند با الگو قرار دادن این فرزانگان زندگی صالحی داشته باشند. این امر موجب غنای شخصیتها و فرهنگ ناب تشیع بیش از گذشته را فراهم میکند.