دکترعبدالرحیم شهریاری
چکیده
علامه عارف ملا عبدالله بهابادی یزدی یکی از علماء جامع الاطراف در میان علماء شیعه بوده است. آن جناب با تسلط فراوان بر علومی مانند منطق و فلسفه سرآمد هم قطاران و شهره روزگار خود شد اما این تنها بعدی از ابعاد و جنبه ای از جوانب کثیره وجودی و شخصیتی آن عالم ربانی بود. علامه عارف بهابادی علاوه بر اهل منطق بودن، فیلسوف، متکلم، فقیه، مفسر و البته عارفی بزرگ نیز بود. متاسفانه جنبه عرفانی آن عالم بزرگوار به میزان سایر وجوه شخصیتی ایشان مورد توجه قرار نگرفته است اما کنکاش و دقت نظر در آثار بجا مانده از ایشان به خوبی نشان می دهد که ایشان هم در عرفان نظری و هم در عرفان عملی به مراتب بالایی نائل شده بودند. این مقاله با بررسی آثار تفسیری ایشان علی الاخصوص تفسیر او تحت عنوان "حاشیه انوار التنزیل" به خوبی تسلط ایشان بر مراحل سیر و سلوک عرفان نظری و نیز اوج اشتیاق و دلدادگی او به معبود در عرفان عملی را به تصویر کشیده است.
کلمات کلیدی: ملا عبدالله، عرفان، حاشیه انوار التنزیل.
