چکیده
شرح حال نویسی فنی رایج در تاریخ تمدن اسلامی به ویژه در طی قرون متاخر بوده است. شح حال نویسان بسته به نوع نگاه علمی و بستر خاص زمانی خود نسبت به معاصران و متقدمان سخن گفته اند. ملا عبدالله یزدی از عالمان بزرگ قرن دهم است که شرح حال وی را غباری از ابهام فرا گرفته است به گونه ای در زمینۀ نام و تبار و اساتید و شاگردان و تالیفات و مدفن و سال وفات و بازماندگانش اطلاعات مغشوشی در کتب تراجم و شرح حال ثبت شده است. گردآوری عصارۀ بیانات نویسندگان پیرامون وی و مباحث مرتبط با زندگی خانوادگی و علمی اش به همراه تحلیل و نقد می تواند در روشن نمودن زوایای زندگی این بزرگمرد فایده مند باشد. در مقاله کنونی از منابع ذیل در تبیین و نقد شرح وی بهره برده ایم: ریاض العلماء افندی اصفهانی، اعیان الشیعه امین عاملی، موسوعة طبقات الفقهاء سبحانی، فهرس التراث، طبقات الاعلام تهرانی، طبقات مفسران شیعه عقیقی، ریحانه الادب تبریزی، اعلام الشیعه مهاجر، نجوم السرد مدرسی، هدیه المولفین اسماعیل پاشا، اعلام زرکلی، سلافه العصر مدنی شیرازی، المفصل حکیم، گلشن ابرار، تذکره العلماء تنکابنی، قصص العلماء تنکابنی، مفاخر یزد کاظمینی، نجوم السرد مدرسی، فوائد الرضویه قمی، تاریخ ادبیات صفا، تاریخ بافق، مشاهیر المدفونین فتلاوی، مدفونین وادی السلام زنگنه، خدمات متقابل مطهری، ماضي النجف آل محبوبه و هفت اقلیم رازی.
واژگان کلیدی: ملا عبدالله بهابادی یزدی؛ کتب شرح حال، نقد و تحلیل.
